Mani,Maniler,Mani oku
|
Karanfilim sarkarım Açılmağa korkarım Yar geliyor deseler Ölü olsam kalkarım
Ateşim var külüm yok Bülbül oldum dilim yok Yar senden ayrılalı Ağlamadık günüm yok
Elmayı yüke koydum Ağzını dike koydum Şu ellerin içinde Boynumu büke koydum
Dut yedim duttu beni Duttu kuruttu beni Ben gurbete gidince Yarim unuttu beni
Kebabı ince doğra Geçerken bize uğra Başka bir yar seversen Bilinmez derde uğra
Mendilim bile bile Ben düştüm gurbet ile Yedi mendil çürüttüm Gözyaşı sile sile
Mendilimin uçları Çıkamam yokuşları Yârime selam edin Yedi dağın kuşları
Zeytin yağın şişesi Ak gülün menekşesi Oturmuş mani söyler Ciğerimin köşesi
Can için canan hani Bu aşka derman hani Gönül sarayı bom boş Beyi ben sultan hani
Ata bindim kuruldum Kız ben sana vuruldum Keşke vurulmasaydım Çankırıya duyuldum |
Şu dağlar soldu yine Yareler doldu yine Kaş bozuk çehre eğri Sana ne oldu yine
Şu dağlar ala dağlar Al giymiş kara bağlar Sevdiğinden ayrılan Kah düşünür kah ağlar
Deniz üstü piyade Muhabbetler ziyade Ölüm var ayrılık yok Böyle and var bende
Yaylı yaylı havada Bir kuş vurdum yuvada İkimize bir ölüm Kalmayalım burada
Yemenimin yeşili Bulamadım eşimi Yemenim sende kalsın Sil gözünün yaşını
Yumurtanın sarısı Yere düştü yarısı Nezaketten ne anlar Şu yezidin karısı
Zeytin yağın şişesi Aşk ateşine düşesi Gündüz gelme gece gel Ciğerimin köşesi
Su gelir millendirir Çayırı çimlendirir Benim sevgili yarim Dilsizi dillendirir
Su gelir lüle lüle Yar gelir güle güle Elimde yeşil mendil Terini sile sile
Odam sarı boyalı İçi bülbül yuvalı Böyle sevda görmedim Ben anamdan doğalı |
Sayfalar 1-2-3-4-5-6 >>